- Szczegóły
-
Agnieszka Urbaniak
-
Odsłony: 439
Barbarzyńca w ogrodzie to zbiór esejów Zbigniewa Herberta, który ukazał się po raz pierwszy w 1962 roku nakładem wydawnictwa Czytelnik w Warszawie. Te poświęcone kulturze i sztuce szkice powstały jako efekt podróży Herberta po Europie, którą odbył pomiędzy majem 1958 a kwietniem roku 1960. W słowie od autora zamieszczonym na początku wskazywanej publikacji przeczytać można: „Czym jest ta książka w moim pojęciu? Zbiorem szkiców. Sprawozdaniem z podróży. Pierwsza podróż realna po miastach, muzeach i ruinach. Druga – poprzez książki dotyczące widzianych miejsc. Te dwa widzenia, czy dwie metody, przeplatają się ze sobą”. Jednym z krajów odwiedzonych wówczas przez pisarza były Włochy. I to one, w roku 2024, czyli w stulecie urodzin poety, stały się przestrzenią pozwalającą przypomnieć jego sylwetkę i twórczość poprzez organizację interdyscyplinarnego projektu ph. „Ścieżkami Pana Herberta”. Działanie to, zrealizowane przez Instytut Adama Mickiewicza we współpracy z włoskimi Urzędami Miejskimi w Sienie i Orvieto oraz Instytutem Polskim w Rzymie, wspierane przez Fundację 64 im. Zbigniewa Herberta oraz UNESCO, to instalacja złożona z siedmiu standów, które stanęły w miejscach odwiedzonych przez Herberta w 1959 roku i następnie przez niego opisanych. Wszystkie siedem punktów to przestrzenie szczególnie istotne z perspektywy tamtej podróży. Składające się na ten herbertowski szlak cztery sieneńskie punkty (Palazzo Pubblico, Pinacoteca Nazionale di Siena, Santa Maria della Scala, Fortezza Medicea) oraz trzy znajdujące się w Orvieto (stacja kolejki P. Cahen Funicolare, Via dei Gualtieri / Via del Duomo – główne ulice miasta, Piazza Duomo – plac przy katedrze) stanowią trasę dającą możliwość zwiedzania Sieny i Orvieto szlakiem polskiego poety-podróżnika.
Czytaj więcej: „Ścieżkami Pana Herberta” – obchody 100. urodzin Zbigniewa Herberta w Sienie i Orvieto
- Szczegóły
-
Agnieszka Ginko-Humphries
-
Odsłony: 697
W październiku 2024 roku w Bibliotece Norwida odbyły się dwa pierwsze warsztaty w ramach projektu Biblioteki Obcojęzycznej „Amerykańska kultura, ruch i rozwój osobisty – wzmacnianie potencjału młodych osób i liderów w lokalnych społecznościach” (program america@your library, środki z Departamentu Stanu USA). Bardzo się cieszę, że po raz kolejny udało się pozyskać środki z programu ameryka@twojej bibliotece, tym razem na innowacyjne warsztaty rozwoju osobistego poprzez ruch. Do ich poprowadzenia zaprosiłam Magdalenę Pytkowską – terapeutkę holistyczną, dyplomowaną psychoterapeutkę somatyczną w nurcie DMT (Dance Movement Therapy – Terapia Tańcem i Ruchem), która od ponad 10 lat zajmuje się profesjonalną praktyką terapeutyczną i praktyką DMT (profil na FB Dusza w Ciele). Zaproponowała spotkania dla animatorów pracujących z grupami, mające na celu przede wszystkim rozwój osobisty i poszerzenie samoświadomości cielesnej, emocjonalnej i mentalnej. Oba warsztaty trwały ok. trzech godzin – zaistniała duża potrzeba omówienia wszystkich ćwiczeń, potrzeb uczestników jako animatorów, ich słabości i mocnych stron oraz tego, co mogą wykorzystać w praktyce w pracy z grupami. Spotkania rozpoczęły się od tańców w kręgu integrujących grupę, a następnie zaproponowano różne doświadczenia angażujące ciało w ruchu, w różnych konstelacjach – w pojedynkę, w parach, w grupie. Czasami interakcja z drugą osobą w ruchu lub tańcu polegała na pozdrowieniu jej gestem, uśmiechem, zauważeniu czyjejś obecności. Można było badać swoje granice, doświadczać budowania połączeń z innymi ludźmi na poziomie niewerbalnym. Poprzez różne ćwiczenia uczestnicy badali to, co jest pomiędzy zatrzymaniem a ruchem, własną przestrzenią a wspólną przestrzenią, byciem samemu a byciem razem, tym, co wewnątrz a tym, co na zewnątrz, działaniem a odpoczynkiem, dawaniem a przyjmowaniem. Doświadczali takich elementów własnej cielesności i ruchu, jak czas, ciężar, przestrzeń i przepływ. Jak podkreśla Magdalena Pytkowska, w spontanicznym, improwizowanym ruchu i tańcu można zyskać lub pogłębić świadomość siebie – swoich emocji, treści mentalnych i ciała/ruchu oraz połączenia pomiędzy nimi. „Samoświadomość daje nam możliwość wyboru tego, co nam służy i zaniechania tego, co już nas nie wspiera”.
Czytaj więcej: Rozwój umiejętności miękkich poprzez ruch i taniec – warsztaty Magdaleny Pytkowskiej
